Ήταν ο τελικός Κυπέλλου του 2003, ανάμεσα στον ΑΠΟΕΛ και στην Ομόνοια, παιχνίδι που είχε διεξαχθεί, μπροστά σε κατάμεστες κερκίδες στο “Τ. Παπαδόπουλος-Ελευθερία”!
Γνωστή βέβαια η… αντιπαλότητα, γαλαζοκίτρινων και πρασίνων και έτσι, οι οπαδοί των… ήθελαν να κέρδιζαν τη μάχη της κερκίδας, έστω και σε αγώνα καλαθόσφαιρας.
Βέβαια, δεν ήταν ένα… συνηθισμένο παιχνίδι.
Ήταν τελικός Κυπέλλου και αυτό, παρά το ότι ο ΑΠΟΕΛ διέθετε μιαν πιο δυνατή ομάδα, γεγονός που επαληθεύτηκε «εντός των τεσσάρων γραμμών», με τους παίκτες του Νίκου Λινάρδου, να κερδίζουν με 96-82.
Τι θυμούνται οι Αλέξης Ζαχαρίου και Αντώνης Κωνσταντινίδης
Ο Αλέξης Ζαχαρίου, αγωνίστηκε στο παιχνίδι εκείνο, με τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ, ενώ ο Αντώνης Κωνσταντινίδης, με αυτήν, της Ομόνοιας.
Επικοινωνήσαμε με τους δυο άλλοτε άσους, αντιπάλους τότε, για να θυμηθούν το παιχνίδι εκείνο:
Αλέξης Ζαχαρίου: «Ένιωθα αρκετή ένταση για εκείνο το παιχνίδι, λόγω της ατμόσφαιρας που επικρατούσε. Βασικά νιώθαμε σαν να παίζαμε σε ντέρμπι… ποδοσφαίρου, με τόσο κόσμο στο γήπεδο.
Ωστόσο, ο ΑΠΟΕΛ είχε πιο έμπειρη και δυνατή ομάδα, με Κύπριους διεθνείς, που ήξεραν να διαχειρίζονται τέτοια παιχνίδια και αυτό, ήταν ένα βασικό στοιχείο που έκανε τη διαφορά».
Αντώνης Κωνσταντινίδης: «Ήταν πράγματι μια φοβερή ατμόσφαιρα, που είχαν δημιουργήσει οι οπαδοί και των δυο ομάδων.
Στην Ομόνοια, επικρατούσε ενθουσιασμός επειδή ήταν η πρώτη φορά που αγωνιζόταν σε τελικό Κυπέλλου, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να κέρδιζε και το τρόπαιο, καθώς ο ΑΠΟΕΛ ήταν και πιο δυνατή και πιο έμπειρη ομάδα. Αλλά, η ατμόσφαιρα, ήταν κάτι το μοναδικό»!
