Σάββατο σήμερα και… όρεξη για νέα βόλτα και όπως… προειδοποιήσαμε ψες, ούτε μάσκες φοράμε, ούτε στέλνουμε μηνύματα διακίνησης, ούτε φοβόμαστε για μετάδοση καμιάς ασθένειας! BASKET CYPRUS
Ο λόγος, απλός!
Διότι στις ρομαντικές εποχές της Κυπριακής καλαθόσφαιρας (και του κόσμου όλου, γενικότερα) δεν ξέραμε από κάτι τέτοια, απλούστατα επειδή δεν υπήρχαν (με το νόημα της αναφοράς αυτής, να αποτελεί ένα μικρό, ας το πούμε, mind game)…
Σήμερα, περπατάμε στις γειτονιές του Αγίου Δομετίου!
Εκεί όπου οι Στυλιανίδης, Μαξιούτης, Καπαρτής, Τσαγγαρίδης, Κανακάκης και πιο πολύ από όλους, ο ένας και μοναδικός Ντον Ρος (μαζί φυσικά, με πολλούς άλλους που διαφεύγουν), κάθε φορά που ετοιμάζονταν για παράσταση, οι γειτονιές του Αγίου Δομετίου, έσφυζαν από ζωή και μπασκετικό ρομαντισμό!
Έσφυζαν από παλμό, έσφυζαν από ζωή!
Πολύ απλά, επειδή το άθλημα της καλαθόσφαιρας, στα όμορφα εκείνα χρόνια, ήταν τρόπος ζωής.
Ο Άγιος Δομέτιος, ζούσε για τη μέρα εκείνη που θα αγωνιζόταν σε ένα εντός έδρας παιχνίδι, το σύμβολο και καμάρι της περιοχής τους, η ΕΝΑΔ!
Δεν θα επεκταθούμε για πολύ ακόμα, σχετικά με τη σημερινή βόλτα, νιώθοντας ότι με λίγα λόγια, είπαμε πολλά (αλλά πάντα, θα υπάρχουν και άλλα).
