Πριν από λίγο, είχαμε προβεί σε μιαν ανάρτηση, για το πόσο σημαντική είναι η ψυχολογία πάνω στο Αναπτυξιακό κομμάτι, παραθέτοντας κάποιες γενικότητες…
Τώρα, θα περάσουμε και στη δική μας πραγματικότητα.
Τα δυο άλματα που έχουν γίνει κατά τα τελευταία ισάριθμα χρόνια, είναι μια –όχι απλά χρυσή- αλλά ολόχρυση ευκαιρία για το Αναπτυξιακό!
Δηλαδή, η μείωση των ξένων από πέντε σε τρεις και η αύξηση των ομάδων 1ης κατηγορίας, από εννέα σε δώδεκα!
Ήταν λοιπόν ένα ερώτημα, το ποιες ήταν οι φιλοδοξίες ενός παιδιού, όταν πήγαινε να γραφτεί σε μιαν ομάδα, της οποίας η «ναυαρχίδα» (βλ. ανδρική) ήταν γεμάτη από ξένους, οι οποίοι μάλιστα, άλλαζαν «κάθε βδομάδα»!
-Πως θα μπορούσε να δημιουργήσει πρότυπα;
Ήταν επίσης ένα ερώτημα, το ποιες θα ήταν οι φιλοδοξίες του, αν έβλεπε τα συνολικά στατιστικά μιας αγωνιστικής 1ης κατηγορίας και το μάτι του έπεφτε στο συνολικό χρόνο συμμετοχής, ΟΛΩΝ των Κύπριων παικτών σε ολάκερη την αγωνιστική;
15 λεπτά, 20 λεπτά… για ΟΛΟΥΣ;
Είναι λοιπόν, -όχι αίσθηση μας- αλλά πεποίθηση μας ότι τώρα που και οι ξένοι μειώθηκαν και που οι ομάδες της 1ης κατηγορίας αυξήθηκαν, να μην περάσει ανεκμετάλλευτη αυτή η ολόχρυση (επαναλαμβάνουμε) ευκαιρία!
