Είναι, επιτέλους καιρός να σκεφτούμε λίγο σοβαρά και να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους, δηλαδή τα «προϊόντα στο σωστό ράφι»!
Αν και θα χρειαστεί, να επαναλάβω κάποια… επαναλαμβανόμενα, μάλλον αυτό θα πρέπει να γίνει πολλές φορές ακόμα…
Επειδή θα βρεθούν δυο-τρεις φίλοι που θα μου πούνε ότι «εσύ έσωσες το άθλημα», αυτό δε σημαίνει ότι το… έσωσα εγώ… ντε και καλά και φυσικά, το ίδιο ισχύει αν βρεθούν και δυο-τρεις εχθροί που θα μου πουν, ότι «εσύ κατέστρεψες το άθλημα»…
Για να ακριβολογούμε!
Η Κυπριακή καλαθόσφαιρα, δεν έμεινε ποτέ μα ποτέ στα αζήτητα, δηλαδή και ως… προϊόν, ποτέ δεν έμεινε στο ράφι!
Αν την έσωσε κανείς, καλά κάνει να μας πει και από ποιου τα χέρια την έσωσε!
Αλλά, ποιος είναι αυτός που αυτοαποκαλείται σωτήρας, με πόση ευκολία το κάνει αυτό, αλλά… πόσο δύσκολα θα κατονομάσει και τον… καταστροφέα;
Επειδή έγιναν 12 οι ομάδες της 1ης κατηγορίας, αυτό σημαίνει ότι η Κυπριακή καλαθόσφαιρα… σώθηκε ντε και καλά;
(κάτι για μικρό καλάθι, έγραψα και ξανά και ξανά)
Ε λοιπόν, η Κυπριακή καλαθόσφαιρα ΔΕΝ σώθηκε επειδή έγινε αυτό…
Άλλωστε ο λόγος που οι ομάδες έγιναν δώδεκα, ήταν η μείωση των ξένων, από πέντε σε τρεις!
Απλά, αυτό το άθλημα στον τόπο μας (όπως και σε πολλά άλλα μέρη του πλανήτη) διανύει εποχές κάμψης και ανάκαμψης και ο… τροχός γυρίζει!
Άρα κανείς, ας μην… απαιτεί να δοξαστεί και να θέλει όλη τη δόξα για την πάρτη του… ντε και καλά!
Ή πόσο μάλλον να εγείρει ένα τέτοιο… ερώτημα με μπόλικη επικάλυψη… –τάχατες- μετριοφροσύνης και ταπεινότητας (με πονηρό σκοπό, να το ΔΙΑΒΑΛΕΙ στο υποσυνείδητο του κόσμου)!
